Πάρτε για παράδειγμα, τον γάμο.. ο γάμος, είναι ένα μακρινό ταξίδι, για μερικούς είναι single ticket, για άλλους όμως είναι open-return, όποτε θές γυρνάς πίσω.. και όταν γυρνάς πίσω έχεις την δυνατότητα να κλείσεις και άλλα tickets ( getting my point? ).
Άλλο ταξίδι είναι οι σχέσεις, οι ποιο απελευθερωμένες, που αρχίζουν με το κλείσιμο ενός signle ticket, με γνωστή ώρα και ημερομηνία ( εντάξει, για άλλους είναι και ποιο φλού.. ) και συνήθως ταυτόχρονα έχουν προνοήσει για για open-return. Όποτε το βαρεθείς το ταξίδι, πέρνεις τις βαλίτσες σου και πίσω στον αρχικό προορισμό. Αν δεν το βαρεθείς, τότε πίσω στην προηγούμενη κατηγορία.
Τα παραδοσιακά ταξίδια όμως είναι όπως τα λαχανικά της αγγλίας. Έχουν ημερομηνία “χρησιμοποίησης” ( starting date) και ημερομηνία λήξης ( ending date ) και μετά “μάπα το καρπούζι”! Ρισκάρεις να βάλεις το καρπούζι στο θάλαμο για να κρατήσει περισσότερο; Δυστυχώς σε τέτιες περιπτώσεις ποτέ δε ξέρεις, μπορεί το ταξίδι να μπεί στο “θάλαμο” για να κρατήσει περισσότερο μόνο εαν οι συνταξιδιώτες γουστάρουν κάτι τέτιο, και εάν όχι, εάν είναι πέρα απο το “ταξιδιωτικό” τους budget τότε υποθέτο πως δε χάθηκε ο κόσμος. Ευκαιρίες για ταξίδια αρκετά.
Δεν είναι όμως και πολύ τραγικά τα πράγματα ε? Όλα τα ταξίδια ωραία είναι, βγάζεις τις φωτογραφίες σου ( αν έχεις αυτό το κόλλημα), συγκεντρώνεις αναμνήσεις και γενικά βγαίνεις άλλος άνθρωπος. Εάν σου αρέσει τόοοοοσο πολύ, τότε προχοράς στη προηγούμενη κατηγορία του ταξιδιού στη χειρότερη περίπτωση ( με τη καλή έννια πάντα ;p) και μετά υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: εάν σου άερσε ο προορισμός τόσο πολύ, δεν λες να ξεκολλήσεις, συνεχώς ψάχνεις για τις καλύτερες προσφορές και με την πρώτη ευκαιρία τσακ, off you “fly” again. Εάν όχι, τότε είναι όπως τις πλήστες ταινίες, τις είδαμε αλλά δεν μπήκαμε στη διαδικασία να τις ξαναπαρακολουθήσουμε.
Όταν ένα open-ticket δεν χρησιμοποιείται θα υπάρχει κάποιος λόγος! Όλο και καποιος προορισμός θα υπάρχει στη πορεία του ταξιδιού! Και αν μας κάνει, why not να μή τον δοκιμάσουμε. Το θέμα είναι πως ξέρουμε εάν ένας προορισμός είναι του τύπου μας? Υπάρχει καμιά μηχανή στιλ tripadvisor.com που να βαθμολογεί τέτοιου είδους ταξίδια? και αν υπάρχει και λέγετε facebook πόσο efficient είναι και πως βγάζεις συμπεράσματα? well.. Δεν υπάρχει! Ο μόνος τρόπος είναι να πάρεις τις βαλίτσες σου again, να φορτίσεις τις digital μηχανές και να πάρεις και τα τρένα και τα βαπόρια και πάμε για άλλα.
Δε χρειάζονται μόνο οι digital σε ένα ταξίδι, αλλά και οι analog μηχανές, όπως είναι το μυαλό και η καρδιά, και αυτές είανι και οι ποιο σημαντικές αλλα και ΚΥΡΙΕΣ “μηχανές”. Μόνο “αυτες” μπόρουν να βγάλουν σωστά συμπεράσματα, και όχι συμπεράσματα που ένας εξυπνάκιας σκέφτηκε να να παράγει.
Τα ταξίδια είναι απρόβλεπτα, πολλά μπορεί να συμβούν. Πάρτε για παράδειγμα τηνEasyJet, όταν θες να αλλάξεις το εισητήριο σου το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρείς μια άλλη πτήση, να πληρώσεις τη διαφορά(εάν υπάρχει) που είχε η αρχική τιμή πτήσης με αυτήν που σκέφτεσε να αλλάξεις. Αν πάλε η νέα ημερομηνία πτήσεις είανι πολύ πιο φθηνή απο αυτή που έκλεισες συγνώμη φίλε μου.. αλλά τα λεφτάκια σου ήδη πήγαν, σαν το σκεφτόσουν απο την αρχή.. Και φυσικά τίποτα δεν γίνεται χωρίς έξτρα κόστος.. Τι νόμιζες? Η αεροπορική εταιρεία θα σε άφηνε να ξεφύγεις έτσι απλά? Σήμερα αποφασίζεις να πετάξεις Χριστούγεννα; άυριο πάσχα; Και για την κόκκινη Πέμπτη να θέλεις να αλλάξεις το εισητήριο σου, η αερογραμμή ανάβει κόκκινο και σου λέει, STOP!! Πλήρωσε με πρώτα ένα άλφα καθορισμένο ποσό και αφού πληρώσεις το πόσο “ανάβει το πράσινο” και όλα είναι έτοιμα.
Και στη ζωή το ίδιο πέζει, όλοι πρέπει να πληρώσουμε και τη ζημία τις αλλαγής, λιγότερο ή περισσότερο, αλλά και το κόστος τις αλλαγής. Και ο λόγος? αααα δεν είναι μόνο ένας γιατί όπως λέω και εγώ.. ένας ίσον κανένας..
Υπάρχουν πολύ λόγοι για αλλαγής εισητηρίου.. Μήπως άλλαξε ο προορισμός? η ημερομηνία? Το αρχικό σημείο εκκίνησης? Ποιο απο όλα αυτά? Η μάλλον ποιος συνδιασμός απο όλα αυτά μπορούν να κάνουν ένα άτομο να αλλάξει preferences. τι να πείς άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου
Προορισμοί αρκετοί, και οι πλήστοι ανεξερεύνητο!! Μήπως πρέπει να εξερευνήσουμε μερικούς για να καταλήξουμε ποιος είναι αυτός που μας κάνει; ποιος είναι του CLASS μας; Πάντως, όπως λέει και η Έλενα Παπαρίζου, “Πές ότι η ζωή είανι μια στάλα ταξίδι, και πιές σε ένα φιλί το κόσμο“. Cheers!!
