Examination Day 1 [English]

7:00.. Wow.. that's an early start! Well nothing goes wrong with waking up early right? I mean you can actually take your time, have breakfast and in case you have a 10:00 exam you can be there since 9:20!

I feel so great, I have set my goals into being there at 9:20 but waking up alone? with no alarm clock at 7? the odds were far better! brushing up... done, oyster card? check.. pencils? check... breakfast? not again.. all i do is eat breakfast.. in the morning.. in the break.. in lunch time.. I should find time to exercise? but can I? a university marathon only allows for mental training, assignment writing.. Well.. positive thinking, it only goes on for a week and then??? HAPPPY NEWWW YEAR!!!!

Ok.. enough about thinking, back to the goal! books? checked.. student ID card? em.. isn't the one that was lost in the "mugging situation"? Well.. yeah.. but I guess a newly printed passport should compensate for the student ID! Proof of ID? passport? checked...

Ready to go? Permission approved.. Ok, since I want to be there as early as possible I think I should take the tube? why not? it's only 4 stops away from Holborn, will take just 14minutes to go there and then i can grab some water and sweets from Saisburys and go to the examination room and socialize by the time they let as in..

Well.. I hoped! So i enter the tube, and just before Kings Cross... BLACK OUT! No lights, no tube running... and then this nice gentleman keep keeping as company every minute "There has been a person obstructing the cube in Picadilly Circus. Please remain calm, the operations will start running shortly".

Obstructing the tube? Was it actually talking to the tube while moving? Because you know.. that's offensive if you do that on the bus.. "Hey is it possible to let me know how many stops are untill Camden?" ... no answer.. "Excuse, could you be able to let me know roughly how many stops are left until camden?" ..no answer.. and then this nice female voice on the headphones "would the passengers be reguested to move back the bus".. Ok.. I haven't watched the sign.. maybe because it is not in CAPITAL LETTERS and in the bus drivers window.. but anyway, back to the original story..

This obstruction guy was a real pain.. i mean.. obstructing the tube for 20 minutes? was it like playing hide and sick in the tube with all those mices running around? he definately had lots of courage.. i mean the man faced the fear of dying out there and I was thinking about my own problems.. missing an exam that I have spend my new year celebration studying with? YES, of course I had to think my own problems.. i didn't just woke up at 7 oclock for this.. and yeah, there was another tube behind us so the actual way of letting us out to walk was not an option as the nice gentleman was insisting that "The train will depart shortly".

Ok, I reached my destination, no time to visit Saisburys though, and I arrived 10 minutes before the exam! that's good, 10minutes to relax and find myself a vending machine. but NOOOOO! There was NO vending machine for me, mainly because I was not allowed to actually enter the building. Passport was not allowed.. what was I thinking? people obey laws.. I should respect that.. but that is fine, I have 1ominutes to sort that out, aparently you just go to the reception and request a student card.

BUT.. the reception was actually like 15minutes away? (walk distance). And this is were all those summer spinning classes dominate.. 5minutes later I was in front of the secretary.. who actually wasn't the secretary but she was kind enough to tell me that although she never did it before she would try and produce a card.. And she manged to do that, 15minutes later, I had in my hands a "sample" student card.. my passport to the examination so then running again towards the examination.

I could feel the winter breeze through my face, the cold wind coming directly at me.. Wow.. i actually feet great, I believed all these jogging people around london were crazy but I actually understand why they jog.. is quite invigorating and awakening! So yeah.. I arrived in the exams.. and again.. no time for vending machines!

Well.. It wasn't such a bad day.. I mean.. it was my falt if you could think of.. My "want" was to exercise.. I might even "needed" it to be inspired enought.. and I guess my today's bad luck was just the "drive" towards all this.. Well, I know, I learned now.. Next examinations, I will wear my "asics" trainers, not some UGG style shoes.. get one of those watter bottle bags to carry them around in case that a little bid o running must occured.. and never ever leave the house without a student ID card!

Gotta run.. I have another 2 exam to catch, an assignment to finish.. and a "thank you" note to write to my spinning instructor!

Η επιστήμη "χορεύει Armin Van Bureen"

Οι εποχές αλλάζουν.. ο κόσμος αλλάζει.. τα πάντα αλλάζουν. Φτώχια ιστορίες κακά.. τσουνάμι η κατάσταση! Τα πάντα συμβαίνουν στην διπλανή πόρτα, ευτυχώς δηλαδή.. και μακάρι όσα συμβαίνουν σε εμάς να είναι αλλά εντάξει, είμαστε μήπως τυχεροί ή απλά έχουμε λάβοι όλα τα μέτρα. Η μηπως απλά η επιστήμη έχει κάτι να κάνει με αυτό?!?..

..Και εκεί που ήμουνα στο Starbucks, απολαμβάνοντας τον καθιερωμένο μου tall filter coffee with no milk διαβάζοντας.. έχοντας για παρέα το laptop μου, το βιβλίο μου και το notebook μου. Μια χαρά, μια συνηθισμένη μέρα, διάβασμα και μετά γυμναστήριο και μετά έξοδος! "Λάιφ ις σόοτ γκούτ" οταν τα προγραμματίζεις όλα μαζί..

Έλα μου όμως που ξαφνικά τα πάντα αλλάζουν όταν απλά αποφασίζεις μετά απο το Starbucks να κάνεις στάση για 10λεπτά πρίν το γυμναστήριο και αυτή η στάση σου στοιχίζει όσο δε φαντάζεσε. Το σκηνικό να μένεις μόνη μεταξύ χιλιάδων, χωρίς τσάντα, χωρίς τίποτα με όλα όσα δεν είχες να πηγαίνουν βόλτα.. 1,5μήνας σκληρής δουλειάς(αρκετών tall filter coffees) με 4300 λέξεις, 19references, 25photoshop images.. που εντάξει τα έκανες back up σε USB αλλά αυτό το USB έκανε φτερά παρέα με το πορτοφόλι σου.. και η oyster card(κάρτα μεταφορικών μεσών στο Λονδίνο), η ταυτότητα, η φοιτιτική ταυτότητα..

Και γιατί; Τι είχα κάνει; γιατί ο κόσμος που ζούμε να έχει καταντήσει έτσι; Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει κάπιου είδους DNA που να δηλώνει πόσο άτυχος μπορεί να είναι κάποιος σε περιπτώσεις σοβαρών deadlines και εάν όντος υπάρχει τέτιο πράγμα.. μήπως υπάρχει καμία "πλαστική χειρούργικη" επέμβαση όπως τα άλλα όλα DNA flaws?

Σε περιπτώσεις σαν αυτές απλά μαθαίνεις και συνεχίζεις.. Και ενώ το σκηνικό μπορεί να είναι το ίδιο.. ακόμα μία μέρα στο Starbucks, 1 λαπτοπ, ένα βιβλίο ένα notebook, ενα tall filter coffee. Ιt’s not the same. Και όσο αφορά για την "πλαστική χειρουργική".. Δεν υπάρχει κάτι τέτιο, απλά παθαίνεις, μαθαίνεις και ελπίζεις να είναι η τελευταία φορά γιατί απλά σε αυτές τις περιπτώσεις: Η επιστήμη "χορεύει Armin Van Bureen"

Ο έξυπνος τρόπος να ζητήσετε έξτρα βοήθεια απο τους δικούς σας!!!

Καλημέρα mother,

Σε προειδοποιώ ότι το e-mail eίναι κάπως μεγάλο.. Ούτε assignment πανεπιστημίου να ήταν..χεχε.. οπότε αν δέν έχεις ώρα τύπωσε το να το πάρεις μαζί σου. Ελπίζω όμως να σε πετυχαίνω πρωί που έχεις παραγγείλει το νέσκαφε σου και έχεις λίγη ώρα πριν αρχίσεις να κάνεις τα τηλεφωνήματα σου, τα meetings σου κ.τ.λ Trust me.. this e-mail will make your day!!!

Καταρχάς δε θυμάμε να μιλήσαμε για τη πρώτη μου μέρα στο πανεπιστήμιο! Ενθουσιάστηκα, η καθηγήτρια μου (γιατί κάθε μέρα που θα πηγαίνω uni έχουμε απο τις 9-16:00 ένα μάθημα με ένα καθηγητή) ήτανε καταπληκτική! Ήτανε πολύ interactive, το μάθημα, συνεχώς discussions (τα οποία περιττό να σου πώ ότι ήμουν ενεργό μέλος, μίλησα για την VISA card στην αρχή, και όποτε με ανάφερνε έλεγε "oh yes, the VISA girl" , ευτυχώς που είμαι δηλαδή και η μοναδική ελληνόφωνη στο course μου.. Χεχε ( είπα να στο πω για να σε κάνω να cheer up)

Στο lunch break έδεσα με 3 συμφοιτήτριες μου που αναλάβαμε και case study meta. Η μία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ολλανδία αλλα είναι τουρκάλλα, μια απο την Κολομβία και μια απο την Καλιφόρνια ( με τις οποίες τρείς μιλούσαμε και ισπανικά μετα.. οπότε τελικά βοήθησαν τα επιμορφωτικά ισπανικών και το ταξίδι μου το καλοκαίρι). Η ομάδα μας έκανε και θραύση (περιττό να στο πώ..). Γενικά έκανα αρκετές γνωριμίες απο τη σχολή μου, οπότε hopefully, δε θα περάσω μόνη μου τη πρωτοχρονιά!

Η ζωή στο Λονδίνο ωραία.. Ευτυχώς που είμαι και λίγο "αναίσθητη" όσο αφορά τον καιρό!χεχε!! Το μόνο, έχει τόσα χρόνια στην αγγλία, λέω να αγοράσω γάντια αλλά δε βρήκα ακόμα, πρέπει όμως γιατί όταν κρυώσει, δε θα τα νοιώθω,(οπότε λίγο πριν έρθετε, ρώτα με εαν κατάφερα να αγοράσω και εάν όχι κάντε μου δώρω χριστουγέννων ένα ζευγάρι γάντια.. χεχε) Και μόνη δηλαδή, κάμνω τα φαγητά μου (χεχε.. μαγειρεύω κανονικά φαγια κ τα πέρνω μαζί μου), και πηγαίνω σε καφετερίες, με τα νόουτς μου, εχει πολλά ωραία μέρη.. Αλλά εντάξει, δεν πολυνοιώθω και ο εαυτός μου να είμαι μόνη μου χωρίς να μιλώ και να κάμνω την σοφιστικέ κοπελλα, αλλά δεν παραπονιέμαι, έχει την καλή του πλευρά!! Το Λονδίνο θέλει γενικά παρέα για να ποσκολιέσε! Ήρθε και ο Κωνσταντίνος(ο συγκάτοικος), χεχε, και έχει πολύ χάζη στο σπίτι! Φέραμε και τα υπόλοιπα πράγματα.. Τελειοποιήθηκε και το σπίτι, χαλιά, επαγγελματική hoover, decor σπιτιού όλα fix(plus όλα τα άλλα που ανέφερα, πιατικά, κουζινικά, ηλεκτρικές συσκευές, γριλιέρα κ.τ.΄λ), νοιώθω κομπλέ, όπος τότε στο Νόττινχαμ με το σπίτι.. Νομίζω όλα μαζί κάνουν την εντελός τέλεια συγκατοίκηση (φτού..φτού..φτού)!

Εγώ νοιώθω πως δεν κάνω και τίποτε, επειδή ακόμη να αρχίσω τις εργασίες μου! Πεθύμησα και λίγο να ξυπνώ να πηγαίνω δουλειά.. Σκέφτηκα και για να γυρέψω δουλειά στο Λονδίνο, αλλα είπα πρώτο semester να αφοσοιωθώ στον στόχο μου!2 στόχους δηλαδή.. Ένας είναι να πάω καλά στο πτυχίο και ο άλλος είναι το γυμναστήριο! Νομίζω είναι ότι πρέπει το γυμναστήριο δίπλα, ακολουθώ πρόγραμμα, πάω τα προγράμματα μου.. γενικά προετοιμάζομαι για το καλοκαίρι(χεχε..)! Ελπίζω να συνεχίσω έτσι, έκανα ένα κορμί.. αλλά πρέπει να χάσω κανένα κιλό.. έβαλα στόχο μέχρι τα xmas για τρία, ο προσωπικός μου γυμναστής πιστεύει πως θα χάσω αρκετά μέχρι τότε.. ΑΑΑΑΑ ναι.. με πήραν οι αϋπνίες μου όπως παλιά! Είδες.. αν μα το στρώμα δεν είναι GEVOREST!! Πήρα και χάπια απο το boots αλλά δε τα ήπια.. Διαβάζω βιβλία τη νύχτα, προχθές έπρεπε να διαβάσω 170 (ναι ακριβώς.. εγώ που ούτε 30 δε μπορούσα να διαβάσω) για να καταφέρω να κοιμηθώ. Τουλάχιστω ξέρω πότε να διαβάζω τα ένα σωρό joyrnals και τα βιβλία ( τα 300-500σελιδα βιβλία) της σχολής μου. Πριν κοιμηθώ για να είναι 2 σε 1! και διάβασμα και ύπνος μαζί!

Kαι εδώ έρχετε το επόμενο θέμα του discussion!
Τα βιβλία μου είναι:
-----------------------------
- Marketing Communications book: £38.90
- Marketing Management by Philip Kotler: £45
- Consumer behaviour book:A European Perspective, R.Solomon - £45.69


Και επειδή νομίζω ξέρεις πως η δίδυμη κόρη σου(με το δίδυμη, αναφέρομαι στο ζώδιο) δεν είναι σπάταλη σου αναφέρω πάρακατω το financial statement μου απο τη πρώτη μέρα:

[..]

Δε παραπονιέμαι, κοντρολάρω τα λεφτά μου... Μόνο που τα υπολοιπα expenses δεν τα υπολόγισα:
[..]

Έχω μαζί με τα λεφτά του deposit μου (απο το Νόττινγχαμ) £££.. που περνώ μέχρι το τέλος του Οκτώβρη.. Αλλά θέλω να αγοράσω τα βιβλία μου απο πρίν γιατί δεν αντέχω άλλο χωρίς να μπώ εντελώς στο πετσί του ρόλου μου. (εντωμεταξύ, εμπήκα πολά στο φοιτητικό πνεύμα.. λέω να αρχίσω απο τώρα την έρευνα για τη πτυχιακή μου.. πρέπει να κάμει θραύση...)! Οπότε ήθελα να ρωτήσω αν τις $$ μπορείτε να τις πιστώσετε στο λογαριασμό μου(?!?), θα αγοράσω το ένα βιβλίο άυριο για να διαβάσω αρκετό μέχρι τη Τετάρτη που έχω μάθημα!

Συγνώμη για το μεγάαααααλο μου e-mail, έκανα μπάνιο, και κάθησα στο λάπτοπ μου και ήθελα να μοιραστώ τα νέα μου με τη καλύτερη mother του κόσμου! και by the way.. Kάντ γουέϊτ να περάσουμε τα χριστούγεννα τουκέδερ, όλμοουστ όλ δε φάμιλη ίν λόντον.. Πέστε μου μου ένα περίπου τι θέλετε να κάνετε (εννοώ εστιατόρια, εξορμήσεις, ψώνια κ.τ.λ και ένα περίπου τι περιμένετε για τη μέρα των χριστουγέννων για να τα προγραμματίσω(εντάξει.. είμαι και δίδυμος, θα κάνουμε και spontaneous πράγματα, αλλά να βρω και κάτι ΓΟΥΑΟΟΥΥΥ να κλείσω για τα XMAS)

P.S: "Βασικά" δε ξέρω εάν το πρόσεξες αλλά πήρα τη συμβουλή σου και έκανα eliminate τη λέξη "βασικά"! Have a nice day mother xx

Back to reality

22 Ιουλίου,

Πίσω στην πραγματηκότητα.. Κύπρος, λαρνακούα, μακενζοποιιημένες καταστάσεις.. Αχ.. και να μην τελείωναν ποτέ οι διακοπές..

Λένε πως όταν περνάς καλά, ο χρόνος φεύγει χωρίς να το καταλάβεις. Και ενώ, τώρα που κάθουμε στο ίδιο θρανίο, μου φένετε σαν χθές - που ενώ έπρεπε να ετοιμάσω βαλίτσα έκανα λίγο σερφάρισμα στο ίντερνετ - οι 2 βδομάδες φαντάζουν σαν ένας γεμάτος χρόνος... Γεμάτος.. χμ.. τι εννοώ? Ένας χρόνος με 4 εποχές. Έχουμε περάσει απο την εποχή της διασκέδασης, κοινωνικότητας, εγκυκλοπαιδίασης, και έντονης καλοκαίρίασης.

Βλέποντας φωτογραφίες είναι τόσα πολλά που θέλω να πω και τόσα που θέλω να γράψω.. δεν μου το επιτρέπει η ώρα ακόμη.. Είναι αργά και ακόμα δεν έχω περάσει κάν απο το στάδιο cοlgate.. oh well.. Υποθέτω πρέπει να βρώ μια άλλη ώρα να συνεχίσω την περιήγηση μου.

Τα βάσανα μου είναι πίσω ακόμη.. Μια βδόμάδα πριν να ανοίξει το κατάστημα και ακόμα υπάρχουνε πολλά να γίνουν. Πάντα όμως υπάρει όμως ελεύθερος χρόνος για μια θαλασσούα.

Φιλιά,

xrisouax

Viva ESPANA

Online Check-in.. checked

Print out flight details.. checked

visa account money balance.. checked

BAG

-----

- frape maker.. checked

- icecube nylon trays.. checked

- summer style clothing..checked

- underwear..checked

- travel notebook..checked

- travel pencil case..checked

- passport..checked

- emergency credit cards..checked

- samsung mobile charger.. checked

- extra samsung backup mobile.. checked

- sunglasses.. checked

- sd memory card usb.. checked

- camera charger.. checked

- 1 pair flat shoes.. checked

- 3 pair high heels/"platforma" shoe.. checked

PENDING --already checked

------------

- yellow swimming suit.. checked

- accesorize swimming suit.. checked

- SD 4GB MEMORY CARD.. checked

-

Πές ότι η ζωή είναι μια στάλα ταξίδι και πιές σε ένα φιλί το κόσμο… CHEERS!!!

Όντος.. η ζωή είναι γεμάτη απο ταξίδια! Ταξίδια σε χώρες μακρινές, κοντινές, ή ακόμα σε πόλεις near by.. και κανένα γυρό και σε άλλα μέρη του σώματος, όπως είναι η καρδιά ( παραδείγματος χάρη πάντα) και όλα τα ταξίδια μπορούν να “βαθμολογιθούν” αναλόγος.. Υπάρχαν πολλά κενά αέρος? το service.. εξυπηρετικό? 1st class? economic class? αλλά κυρίος το κύριο ερώτημα είναι.. was it YOUR class?>Και τώρα θα μου πείτε.. τι εννοώ με το class. Το σίγουρο είναι πως δεν εννοώ αριστοκρατικό, φτωχικό κτλ.. Το “class” ενός ταξιδιού ( οποιουδήποτε ταξιδιού ) έχει να κάνει με τον καθε ένα μας. Όλα τα ταξίδια, έχουν την τάση να διαρκούν απο λίγο εώς και πολύ.. σε κάποιες περιπτώσεις επίσης ταξίδια κάνουμε όταν είμαστε ήδη σε ταξίδι.. τι εννοώ?

Πάρτε για παράδειγμα, τον γάμο.. ο γάμος, είναι ένα μακρινό ταξίδι, για μερικούς είναι single ticket, για άλλους όμως είναι open-return, όποτε θές γυρνάς πίσω.. και όταν γυρνάς πίσω έχεις την δυνατότητα να κλείσεις και άλλα tickets ( getting my point? ).

Άλλο ταξίδι είναι οι σχέσεις, οι ποιο απελευθερωμένες, που αρχίζουν με το κλείσιμο ενός signle ticket, με γνωστή ώρα και ημερομηνία ( εντάξει, για άλλους είναι και ποιο φλού.. ) και συνήθως ταυτόχρονα έχουν προνοήσει για για open-return. Όποτε το βαρεθείς το ταξίδι, πέρνεις τις βαλίτσες σου και πίσω στον αρχικό προορισμό. Αν δεν το βαρεθείς, τότε πίσω στην προηγούμενη κατηγορία.

Τα παραδοσιακά ταξίδια όμως είναι όπως τα λαχανικά της αγγλίας. Έχουν ημερομηνία “χρησιμοποίησης” ( starting date) και ημερομηνία λήξης ( ending date ) και μετά “μάπα το καρπούζι”! Ρισκάρεις να βάλεις το καρπούζι στο θάλαμο για να κρατήσει περισσότερο; Δυστυχώς σε τέτιες περιπτώσεις ποτέ δε ξέρεις, μπορεί το ταξίδι να μπεί στο “θάλαμο” για να κρατήσει περισσότερο μόνο εαν οι συνταξιδιώτες γουστάρουν κάτι τέτιο, και εάν όχι, εάν είναι πέρα απο το “ταξιδιωτικό” τους budget τότε υποθέτο πως δε χάθηκε ο κόσμος. Ευκαιρίες για ταξίδια αρκετά.

Δεν είναι όμως και πολύ τραγικά τα πράγματα ε? Όλα τα ταξίδια ωραία είναι, βγάζεις τις φωτογραφίες σου ( αν έχεις αυτό το κόλλημα), συγκεντρώνεις αναμνήσεις και γενικά βγαίνεις άλλος άνθρωπος. Εάν σου αρέσει τόοοοοσο πολύ, τότε προχοράς στη προηγούμενη κατηγορία του ταξιδιού στη χειρότερη περίπτωση ( με τη καλή έννια πάντα ;p) και μετά υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: εάν σου άερσε ο προορισμός τόσο πολύ, δεν λες να ξεκολλήσεις, συνεχώς ψάχνεις για τις καλύτερες προσφορές και με την πρώτη ευκαιρία τσακ, off you “fly” again. Εάν όχι, τότε είναι όπως τις πλήστες ταινίες, τις είδαμε αλλά δεν μπήκαμε στη διαδικασία να τις ξαναπαρακολουθήσουμε.

Όταν ένα open-ticket δεν χρησιμοποιείται θα υπάρχει κάποιος λόγος! Όλο και καποιος προορισμός θα υπάρχει στη πορεία του ταξιδιού! Και αν μας κάνει, why not να μή τον δοκιμάσουμε. Το θέμα είναι πως ξέρουμε εάν ένας προορισμός είναι του τύπου μας? Υπάρχει καμιά μηχανή στιλ tripadvisor.com που να βαθμολογεί τέτοιου είδους ταξίδια? και αν υπάρχει και λέγετε facebook πόσο efficient είναι και πως βγάζεις συμπεράσματα? well.. Δεν υπάρχει! Ο μόνος τρόπος είναι να πάρεις τις βαλίτσες σου again, να φορτίσεις τις digital μηχανές και να πάρεις και τα τρένα και τα βαπόρια και πάμε για άλλα.

Δε χρειάζονται μόνο οι digital σε ένα ταξίδι, αλλά και οι analog μηχανές, όπως είναι το μυαλό και η καρδιά, και αυτές είανι και οι ποιο σημαντικές αλλα και ΚΥΡΙΕΣ “μηχανές”. Μόνο “αυτες” μπόρουν να βγάλουν σωστά συμπεράσματα, και όχι συμπεράσματα που ένας εξυπνάκιας σκέφτηκε να να παράγει.

Τα ταξίδια είναι απρόβλεπτα, πολλά μπορεί να συμβούν. Πάρτε για παράδειγμα τηνEasyJet, όταν θες να αλλάξεις το εισητήριο σου το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρείς μια άλλη πτήση, να πληρώσεις τη διαφορά(εάν υπάρχει) που είχε η αρχική τιμή πτήσης με αυτήν που σκέφτεσε να αλλάξεις. Αν πάλε η νέα ημερομηνία πτήσεις είανι πολύ πιο φθηνή απο αυτή που έκλεισες συγνώμη φίλε μου.. αλλά τα λεφτάκια σου ήδη πήγαν, σαν το σκεφτόσουν απο την αρχή.. Και φυσικά τίποτα δεν γίνεται χωρίς έξτρα κόστος.. Τι νόμιζες? Η αεροπορική εταιρεία θα σε άφηνε να ξεφύγεις έτσι απλά? Σήμερα αποφασίζεις να πετάξεις Χριστούγεννα; άυριο πάσχα; Και για την κόκκινη Πέμπτη να θέλεις να αλλάξεις το εισητήριο σου, η αερογραμμή ανάβει κόκκινο και σου λέει, STOP!! Πλήρωσε με πρώτα ένα άλφα καθορισμένο ποσό και αφού πληρώσεις το πόσο “ανάβει το πράσινο” και όλα είναι έτοιμα.

Και στη ζωή το ίδιο πέζει, όλοι πρέπει να πληρώσουμε και τη ζημία τις αλλαγής, λιγότερο ή περισσότερο, αλλά και το κόστος τις αλλαγής. Και ο λόγος? αααα δεν είναι μόνο ένας γιατί όπως λέω και εγώ.. ένας ίσον κανένας..

Υπάρχουν πολύ λόγοι για αλλαγής εισητηρίου.. Μήπως άλλαξε ο προορισμός? η ημερομηνία? Το αρχικό σημείο εκκίνησης? Ποιο απο όλα αυτά? Η μάλλον ποιος συνδιασμός απο όλα αυτά μπορούν να κάνουν ένα άτομο να αλλάξει preferences. τι να πείς άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου

Προορισμοί αρκετοί, και οι πλήστοι ανεξερεύνητο!! Μήπως πρέπει να εξερευνήσουμε μερικούς για να καταλήξουμε ποιος είναι αυτός που μας κάνει; ποιος είναι του CLASS μας; Πάντως, όπως λέει και η Έλενα Παπαρίζου, “Πές ότι η ζωή είανι μια στάλα ταξίδι, και πιές σε ένα φιλί το κόσμο“. Cheers!!

Μήπως τελικά δεν είμαστε μόνοι.. απλά με τη λάθος παρέα;

Φταίμε εμείς που ζούμε μόνοι; Ή οι γύρω μας είναι βυθισμένοι στο δικό τους κόσμο που ξεχνάνε να κοιτάξουν γύρω τους.. Είναι ο κόσμος που ζούμε το πρόβλημα; Και αν ναι.. Μπορούμε να τον αλλάξουμε; Μπορεί η τεχνολογία όπως άρχισε να οδηγεί την ανθρωπότητα στην απόλυτη "ζομπικότητα" να επαναφέρει πίσω τον "ανθρώπινο παράγοντα"
΄
Δευτέρα του Πάσχα.. Κάθομαι σε μια καφετέρια με τη καλύτερη θέα που μπορούσε κανείς να ζητήσει απο την υπέροχη αυτή Αγγλική πόλη. Και κοιτάζω.. Χωρίς να βλέπω κάπου συγκεκριμένα.. Απλά κοιτάζω.. Το μυαλό μου αποροφημένο απο όλα αυτά που με απασχολούν.. Ένα συγκεκριμένα.. Η πτυχιακή μου.. Που ενώ πάει καλά.. Δε λέει να τελειώσει..
Θύμα και εγώ όπως όλος ο κόσμος που περνάει απο μπροστά μου. Μόνο που εγώ πιστεύω πως μπορώ να σωθώ.. Με το που θα τελειώσω υπάρχει ζωή μπροστά μου.. Του ίδους ζωή μακριά απο τη οθόνη..
Ο κόσμος γύρω μου δε λέει να το συνεδειτοποιήσει.. Ζευγάρια, οικογένειες.. Αποστασιοποιημένοι μεταξύ τους.
Βλέπω ένα παιδάκι, ξυπόλυτο γεμάτο χαρά είναι δεν είναι 16 χρονών.. Τωρά μπικίνη φοράει.. Πάνες.. Δε μπορώ να καταλάβω απο τη θέση που βρίσκομαι ( όχι πως έχει σημασία δηλαδή..) και παίζει με το συντριβάνι τις πλατίας.. Έχει γίνει μούσκεμα!!! Ωραίο θέαμα.. Οι δικοί τις? Ξενέρωτοι.. Καθισμένοι σε πάγκο.. Ούτε καν κοιτάζουνε το (καμάρι τους)..
Δε θα μιλήσω για τα ζευγάρια, που τα πλήστα θέλεις αρκετή φαντασία για να βγάλεις σ'αυτό το συμπέρασμα.. Αλλά για το κόσμο που περπατάει μόνος.. Ο πλήστος δηλαδή.. "Πιο καλή η μοναξιά απο εσένα που δε φτάνω"; Δε το νομίζω.. ου να έχουν ακουστά το "Βαρθακούρη" αυτοί οι άνθρωποι.. Και να είχαν τα Ipod, blackberry τους έκαναν ένα erase και μετατραπήκαν στην κατηγορία των leave-me-alone-i'm-better-of-with-my-technology...

I'm alone με τη τεχνολογία μου.. Μήπως όμως η τεχνολογία είναι τελικά ο σύντροφος μου; Μήπως είναι ένας εύκολος σύντροφος που ο κόσμος όλος αυτό ζητάει στις μέρες μας; Ένα εύκολο σύντροφο; Μήπως τελικά δεν είμαστε μόνοι; Απλά με τη λάθος παρέα;